Sunday 20 May 2012

മഞ്ചാടിക്കുരു - മലയാളിക്കൊരു മാണിക്യക്കല്ല്

അഞ്ജലി മേനോന്‍ എന്ന സംവിധായികയുടെ 'കേരള കഫെ' എന്ന ചിത്രത്തിന്‍റെ ഭാഗമായ 'ഹാപ്പി ജേണി' എന്ന ഒരു ഹ്രസ്വ ചിത്രം മാത്രമേ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ,പക്ഷെ  ആചിത്രതിലൂടെ തന്നെ മലയാള സിനിമയ്ക്കായ് കുറെ മഞ്ചാടിമണികള്‍ സ്വരുക്കൂട്ടി വെച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് നമുക്കെല്ലാം ഒരു തോന്നല്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.വളരെ പ്രതീക്ഷയോടെയാണ് ഞാന്‍ ചിത്രത്തെ കാത്തിരുന്നത്.ഈ ചിത്രം റിലീസ്‌ ചെയ്യുന്നതിനായി കുറേ കടമ്പകള്‍ കടക്കെണ്ടിവന്നെന്നു കേട്ടിരുന്നു,പക്ഷെ മറ്റു പല പെണ്‍സംവിധായകരുടെ  പോലെ ഞാന്‍ ഒരു സ്ത്രീ സംവിധായിക ആയതോകൊണ്ടാണിങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത് എന്നൊരു മുറവിളിയും അഞ്ജലി മേനോന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും കേട്ടില്ല.അത് പോട്ടെ നമുക്കിനി സിനിമയിലേക്ക് കടക്കാം ...
1970കളുടെ  അവസാനത്തിലും 80 കളുടെ ആദ്യപകുതിയിലും ആണെന്ന് തോന്നുന്നു കഥയുടെ കാലഘട്ടം . ദക്ഷിണ മലബാറിലെ ഒരു നായര്‍ തറവാട്ടിലെ കാരണവരുടെ മരണവും അതില്‍ പങ്കെടുക്കുവാനുള്ള മറ്റു കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ വരവും പിന്നീടുള്ള പതിനാറു ദിവസങ്ങളുടെയും കഥ ഒരു പന്ത്രണ്ട് വയസ്സുകാരന്റെ കണ്ണിലൂടെ കാണുകയുമാണ് പ്രേക്ഷകരിവിടെ.മൊബൈലും ടിവിയും ഒന്നുമില്ലാതെ ഹൃദയങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ പരസ്പരം സംവദിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം.പ്രിത്വി രാജായ് പിന്നീട് വളര്‍ന്നു വന്ന വിക്കിയുടെ കാഴ്ച ദുബായില്‍ ജോലി  ചെയ്യുന്ന അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെ നാട്ടിലെത്തി കാറില്‍ കയറുന്നതോടെ തുടങ്ങുന്നു.അമ്മയായ്‌ ഉര്‍വശിയും അച്ഛനായി സാഗര്‍ ഷിയാസും.അച്ഛനായ തിലകന്‍റെ മരണമറിഞ്ഞെത്തുന്ന ഉര്‍വശി,മുരളി,സിന്ധു മേനോന്‍,പ്രവീണ ബിന്ദു പണിക്കര്‍ എന്ന മക്കളും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളും.മറ്റൊരു  മകനായ രഘു (റഹ്മാന്‍) നാട്ടില്‍ തന്നെയുള്ള ആളാണ്.അച്ഛന്‍റെ മരണത്തിന് എത്തുന്നു എന്നാണ് പുറം കാഴ്ചകള്‍ കൊണ്ട് തോന്നുന്നതെന്കിലും എല്ലാരുടെയും ഉദേശ്യം പഴയ തറവാട് വീട് എങ്ങനെ കൈക്കലാക്കാം എന്നുള്ളതാണ്.അച്ഛന്‍റെ വില്‍ പത്രം വായിക്കുന്നതിനു അമ്മ പതിനാറു ദിവസംവിലക്ക് കല്‍പ്പിക്കുന്നതോടെ അവരെല്ലാം അതുവരെ അവിടെ ഒന്നിച്ചു താമസിക്കാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കപെടുകയാണ്.അസൂയയും തൊഴുത്തില്‍ കുത്തും എല്ലാം ആ കുടുംബത്തില്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും നിഷ്കളങ്കരായ കുട്ടികള്‍ അതില്‍ ഭാഗമല്ല, ആകാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നുമില്ല.തറവാട്ടിലെ കുട്ടികള്‍ അവരുടേതായ ലോകം സൃഷ്ടിക്കുകയും അതിലേക്ക് വീട്ടില്‍ ജോലിക്ക് നില്‍ക്കുന്ന തമിഴത്തി പന്ത്രണ്ടുകാരി കുട്ടിയെക്കൂടി കടന്നുവരാനനുവദിക്കുകയുമാണ്.ഒടുവില്‍ ഓരോരുത്തരായി പിരിഞ്ഞു പോകുകയും കുട്ടികള്‍ തന്നെ രക്ഷപെടുത്തി നാട്ടിലെക്കയച്ച റോജ എന്നാ തമിഴ്‌ പെണ്‍കുട്ടി പിടിക്കപ്പെട്ടു തറവാട് വീട്ടില്‍  ഒറ്റക്ക് കഴിയുന്ന മുത്തശ്ശിയോടൊപ്പം ജീവിക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെടുകയുമാണ്.ഒടുവില്‍  ഗതകാല സ്മരണകളോടെ എത്തുന്ന വിക്കിയെ റോജയും മുത്തശ്ശിയും ചേര്‍ന്ന് സ്വീകരിക്കുകയുമാണ്,ഒപ്പം എല്ലാത്തിനും സാക്ഷിയായി പഴയ തറവാടും.ചെറിയ ചെറിയ സംഭവങ്ങള്‍ കോര്‍ത്തിണക്കി ഒരു വലിയ സിനിമ.ഈ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും എന്റെ മനസ്സിനെ ഇത്ര ഉലച്ചിട്ടുള്ള  ഒരു സിനിമ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല.ഞാനും ഒരു പഴയ വള്ളുവനാടന്‍ നായര്‍ തറവാട്ടില്‍ നിന്ന് വന്നത് കൊണ്ടാകാം ഇതെനിക്ക് മനസ്സില്‍ തട്ടിയത് .ഉര്‍വശിയുടെ അഭിനയ പാടവത്തിനു മാറ്റു കൂട്ടുന്നത്‌ അവരുടെ പെര്‍ഫെക്റ്റ്‌ വള്ളുവനാടന്‍ സംഭാഷണം തന്നെ.വെറും കോമാളി നടന്‍ എന്ന് മുദ്രകുത്തിയിരുന്ന സാഗര്‍ ഷിയാസ്‌ വളരെ തന്മയത്വതോടെ ആണ് തന്റെ കഥാപാത്രത്തെ കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.അധികം സംഭാഷണങ്ങള്‍ ഇല്ലെങ്കില്‍ കൂടി തിലകന്റെ അച്ഛന്‍ കഥാപാത്രം സിനിമ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു.  ഇന്നത്തെ ബാല്യത്തിന്‍റെ നഷ്ടങ്ങള്‍ എന്താണെന്നു ഈ ചിത്രം  നമുക്ക് കാട്ടിത്തരും .മനസ്സ് നിറഞ്ഞവന് പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ വാക്കുകള്‍ ഉണ്ടാകില്ലെന്ന്‌ കേട്ടിട്ടുണ്ട് ,അത് പോലെ ആണ് എന്റെ അവസ്ഥ.അത്ര മനോഹരമായാണ്ചിത്രം ആദ്യന്തം ചരിക്കുന്നത്.സംവിധാനം പോലെ മനോഹരമായ ക്യാമറ,എഡിറ്റിംഗ് സംഗീതം എല്ലാം വളരെ മനോഹരം. പാശ്ചാത്തല സംഗീതവും ചിത്രത്തിന് മാറ്റ് കൂട്ടുന്നു. കുറച്ചെങ്കിലും മുഴച്ചു നില്‍ക്കുന്നത്  റഹ്മാന്റെ ഡയലോഗ്ഡെലിവറി ആണ്.ഒരു മറുനാടന്‍ മലയാളിയുടെ മലയാളമാണ് കഥാപാത്രം സംസാരിക്കുന്നത് പക്ഷെ ചിത്രത്തില്‍ അയാള്‍ പുറം ലോകം കാണാത്ത ഒരു തനി നാടന്‍. അത് സംവിധായികക്ക് ഡബ്ബിങ്ങില്‍ പരിഹരിക്കാമായിരുന്നു ഞാന്‍ അഞ്ജലി മേനോന് 100ല്‍ 99 മാര്‍ക്ക്‌ കൊടുക്കും ഒരു മാര്‍ക്ക് കുറയ്ക്കുന്നത് സംഭാഷണത്തിലെ പാളിച്ചയിലാണ്.ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ള ചിലവാക്കുകള്‍ (അപ്പൂപ്പന്‍.വഴക്ക്) തെക്കന്‍ മലബാറില്‍ തീരെ പ്രചാരത്തില്‍ ഇല്ലാത്തവയാണ്.പക്ഷെ ചിത്രത്തിലെ പല സംഭാഷണങ്ങളും ചാട്ടുളി പോലെ ഉള്ളില്‍ തറക്കുന്നതാണ്,ചിന്തിപ്പിക്കുന്നതാണ് .മഞ്ചാടിക്കുരു കുറെയേറെ അവാര്‍ഡുകള്‍ വാരിക്കൂട്ടിയാല്‍ അത്ഭുതപ്പെടെണ്ടതില്ല. അവ അര്‍ഹിക്കുന്നവ തന്നെ ആയിരിക്കും.പ്രിത്വിരാജ്‌ ,മുരളി,തിലകന്‍,ജഗതി എന്ന് തുടങ്ങുന്ന  ഇത്രയും പ്രഗല്‍ഭ അഭിനേതാക്കള്‍ ഈ ചിത്രത്തിന് വേണ്ടി പ്രവര്‍ത്തിച്ചത് പണം മാത്രം മോഹിച്ചല്ല മറിച്ചു സംവിധായികയിലുള്ള വിശ്വാസം ആണ് എന്ന് വളരെ വ്യക്തം അഞ്ജലി മേനോന്‍ അവരോടു വിശ്വാസ വഞ്ചന കാണിച്ചിട്ടില്ലെന്നത് ചിത്രം കണ്ടു കഴിയുമ്പോള്‍ അവര്‍ക്കും നമുക്കും ഒരു പോലെ മനസ്സിലാകും. മഞ്ചാടിക്കുരുവില്‍ യശശരീരനായ ശ്രീ മുരളി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് സന്തോഷവും ആശ്ചര്യവും അടക്കാനായില്ല,എത്ര നല്ല ഒരു അഭിനേതാവിനെ ആണ് നമുക്ക് നഷപ്പെട്ടതെന്നു നാം ശരിക്കും തിരിച്ചറിയുന്നു.
എനിക്ക് ഒരു കാര്യത്തില്‍ സങ്കടം ഉണ്ട്, ഇത്രയും നല്ല ഒരു സിനിമ കാണാന്‍ അകെയുണ്ടായിരുന്നത് ഞാന്‍ അടക്കം പത്തില്‍ താഴെ പേര്‍ മാത്രം.മലയാള സിനിമയുടെ പ്രേക്ഷകന്‍റെ നിലവാരം ഈ തോതില്‍ താഴേക്ക്‌ പോകുകയാണെങ്കില്‍ മലയാള സിനിമയുടെ ഭാവി എന്താകും? നമ്മുടെ സിനിമ മായാമോഹിനിമാരുടെ കൂത്തരങ്ങാവാതിരിക്കാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും കടമ തന്നെ അല്ലേ? പറയൂ സുഹൃത്തേ?

Saturday 5 May 2012

ഡയമണ്ട് നെക്ലസ് -മനോഹരം

ലാല്‍ ജോസ് എന്ന പ്രതിഭാധനനായ ഒരു ഡയരക്ടറുടെ പേരോന്നുമതി  പ്രേക്ഷകരെ തിയറ്ററിനുള്ളിലേക്ക് ആവാഹിച്ചെടുക്കാന്‍, പക്ഷെ ആ പേര് മാത്രം പോരാ പ്രേക്ഷകരെ  രണ്ടര മണിക്കൂറോളം തിയറ്ററിനുള്ളില്‍ പിടിച്ചിരുത്താന്‍..ലാല്‍ ജോസ് ഇതില്‍ രണ്ടിലും വിജയിച്ചിരിക്കുന്നോ എന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം.
ചിത്രത്തിന്‍റെ ടൈറ്റില്‍ കേട്ടാല്‍ നമുക്ക് തോന്നുന്നത് ഇതു വല്ല സസ്പെന്‍സ് ത്രില്ലര്‍ ആയിരിക്കുമെന്നാണ് പക്ഷെ  ചിത്രം നമ്മുടെ കണക്കുകൂട്ടലുകള്‍ എല്ലാം തെറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു.

 അരുണ്‍ (ഫഹദ്‌ ഫാസില്‍) ദുബായില്‍  ഒരു വലിയ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കാന്‍സര്‍ വിഭാഗത്തില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ധൂര്‍ത്തനായ ഒരു ഡോക്ടര്‍ ആണ്.ആളു പഞ്ചാരകുട്ടനും കടം മേടിച്ചായാലും അടിച്ചു പൊളിച്ചാണു ജീവിക്കെണ്ടതെന്നു  വിശ്വസിക്കുന്ന ആളുമാണ്.അയ്യാളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുവരുന്ന മൂന്നു പെണ്ണുങ്ങള്‍..അയാളുടെ ജീവിതം എങ്ങനെ മാറ്റി മറിക്കുന്നു എന്നതാണ് കഥാ സാരം.ആദ്യമായി കടന്നു വരുന്ന സ്ത്രീ അയാളുടെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ നഴ്സ്ആയി ജോലിക്ക് ചേരുന്ന ലക്ഷ്മി (ഗൌതമി നായര്‍ ) എന്ന തമിള്‍ പെണ്‍കൊടി ആണ്.നിഷ്കളങ്കയായ അവളെ ചതി ക്കണമെന്നില്ലെങ്കിലും സാഹചര്യങ്ങള്‍ തീര്‍ത്ത കെണിയില്‍ പെട്ട് നായകന് നാട്ടിലെ ഒരു മന്തിക്കാളിയായ(അനുശ്രീ) ഒരു പെണ്ണിനെ കല്യാണം കഴിക്കേണ്ടി വരുന്നു.ഭാര്യയെ നാട്ടിലാക്കി മടങ്ങുന്ന നായകന് ദുബായില്‍ കിടപ്പാടം പോലും ഇല്ലാതാകുമ്പോള്‍ അവനു അദ്യം താങ്ങാകുന്നത് വര്‍ക്ക്‌ ഷോപ്പ് പണിക്കാരനായ വേണുവേട്ടനും സഹമുറിയന്മാരുമാണ്.ഇതിനിടെ നായകന്‍ ഡോക്ടര്‍ അക്ക (രോഹിണി) എന്ന് എല്ലാവരും വിളിക്കുന്ന സഹപ്രവര്‍ത്തകയുടെ ഒരു കസിനായ മായ (സംവ്രത സുനില്‍) എന്ന കാന്‍സര്‍ രോഗിയുടെ താങ്ങും തണലും ആയി മാറി അവളുടെ കൂടെ താമസമുറപ്പിക്കുകയാണ്.അപ്പോഴേക്കും നാട്ടില്‍ നിന്നും ഭാര്യയെ കൂടെ കൊണ്ടുവരേണ്ട സാഹചര്യവും ഉടലെടുക്കുന്നു.ഈ മൂന്നു സ്ത്രീകളും തലവരെ മുങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന കട ബാധ്യതകളും എങ്ങനെ നായകനെ വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നുവെന്നും അതില്‍ മായയുടെ രത്ന മാല എന്ത് റോള്‍ വഹിക്കുന്നുവെന്നുമാണ് സംവിധായകന്‍ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടുള്ളത്.വളരെ റിസ്കി ആയ കഥാതന്തുവും കഥാപാത്രങ്ങളും.....ഇതിലാണ് സംവിധായകന്‍ എന്ന നിലയില്‍ ലാല്‍ ജോസ് പരിപൂര്‍ണ്ണമായും വിജയിച്ചിരിക്കുന്നത്.ചിത്രത്തില്‍ അഭിനേതാക്കളെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതില്‍ ലാല്‍ ജോസ്‌ കാണിച്ചിട്ടുള്ള ചാതുര്യം പ്രത്യേക  അഭിനന്ദനം അര്‍ഹിക്കുന്നു. ഇക്ബാല്‍ കുറ്റിപ്പുറതിന്‍റെ തിരക്കഥ  വളരെ ശക്തമാണ് അതു കുറച്ചൊന്നു പാളിയിരുന്നെങ്കില്‍ പ്രേക്ഷകര്‍ കൂക്ക് വിളികളോടെ തീയേറ്റര്‍ വിട്ടേനെ...ഇക്ബാലിന്‍റെ സ്ത്രീ കഥാ പാത്രങ്ങളെല്ലാം അവരുടെതായ ശക്തിയും സാന്നിധ്യവും ചിത്രത്തില്‍ ഉടനീളം നിലനിര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ട്.ക്ലൈമാക്സ് അതി ഗംഭീരം. സമീര്‍ താഹിറിന്‍റെ ക്യാമറയും രഞ്ജന്‍ എബ്രഹാമിന്‍റെ എഡിടിങ്ങും നന്നായിരിക്കുന്നു.നിലാമലരെ  എന്ന ഗാനമൊഴികെ വിദ്യാസാഗറിന്‍റെ ഗാനങ്ങളൊന്നും മനസ്സില്‍ തങ്ങി നില്‍ക്കുന്നില്ല.
ഫഹദ്‌ ഫാസിലിലെ നടന്‍ ഒരോ ചിത്രങ്ങള്‍ പിന്നിടുമ്പോഴും റിഫൈന്‍ഡായി വരുന്നതായി കാണാം .ഫഹദ്‌ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു മലയാളസിനിമയില്‍ വിവാഹപൂര്‍വ ലൈംഗികതക്ക് ലൈസന്‍സ് ഉള്ള ഏക നടന്‍.ഇത്രയേറെ സ്ത്രീകഥാപാത്രങ്ങളുണ്ടായിട്ടും ഇതു ഒരുഫെമിനിസ്റ്റ്‌ സിനിമയെ അല്ല..ഇതില്‍ വില്ലനില്ല, സംഘട്ടനങ്ങളില്ല..ഉള്ളത് ആത്മ സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ മാത്രം.അടുത്ത കാലത്തിറങ്ങിയ  മിക്ക  ചിത്രങ്ങളും സൂചിപ്പിക്കുന്നത് മലയാള സിനിമയുടെ പ്രയാണം ഒരു നല്ല ദിശയിലേക്കാണു ള്ളതെന്നാണ് ...ഇതിനിടയില്‍ തലപൊക്കുന്ന 'മായമോഹിനി'യെയും  'കിംഗ്‌ ആന്‍ഡ്‌ കമ്മീഷണ'റേയും തലക്കടിച്ചു  ഇരുത്തെണ്ടത്  നമ്മള്‍ പ്രേക്ഷകരുടെ കടമയാണ്.എനിക്കുറപ്പുണ്ട് ഈ ചിത്രം കണ്ടു പുറത്തെക്കിറങ്ങുന്നവന്‍ മനസ്സ് നിറഞ്ഞാണിറങ്ങുക എന്ന്.സ്പാനിഷ് മസാല എന്ന പാപം  ഡയമണ്ട് നെക്ലസിലൂടെ ശ്രീ ലാല്‍ ജോസ്‌ കഴുകി കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു, പക്ഷെ ജോസ്‌ അലുക്കാസിനെ കൊണ്ട് ചിത്രത്തിലൂടെ അറ്റ്‌ലസ് രാമചന്ദ്രന്‍ കളിപ്പിച്ചതിനു ലാല്‍ ജോസ്‌ പ്രേക്ഷകരോട്  മാപ്പ് പറഞ്ഞെ മതിയാക്കൂ,പ്ലീസ്‌ ഇത്തരം പണികള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഇനി സഹിക്കില്ല ...